śmierć
Auschwitz na światowej liście UNESCO - UnescoW roku 1979 obóz koncentracyjny Auschwitz-Birkenau został wpisany na listę UNESCO. Wpisanie na jego listę budziło wiele kontrowersji. Otóż, dlaczego obóz, kojarzący się ludziom z bólem, cierpieniem i śmiercią ma stać się dziedzictwem kultury? Aktualnie miejsce to jest oczywiście traktowane jako muzeum. Możemy nawet wynająć przewodnika, który oprowadzi nas po tym jakże strasznym miejscu. Kto był, wie jak emocjonalnym przeżyciem może być jego zwiedzenie. Osobiście byłam tam, i wychodząc z niego byłam w szoku, który zastąpił płacz podczas 2 godzinnej jazdy autokarem. Czy tak przerażające miejsce można nazwać muzeum? Dla mnie jest to bardziej cmentarz, które powinniśmy uszanować ze względu na zmarłych tam tysiące ludzi. Spacerując po deptaku obozu, rzuca nam się w oczy zachowanie młodzieży. Czy w takich miejscach nie powinien być wstęp od 18, albo, chociaż od 16 lat? Dzieci bawiące się, śmiejące się naprawdę przeszkadzają osobom, które odbyły długą podróż, aby złożyć hołd ofiarom. Pamiątki sprzedawane przy wyjściu, może jeszcze popcorn i cole? Niektóre miejsca nie są zabytkami kultury, tylko miejscami ludobójstwa i okrutnych zbrodni. Powinniśmy uszanować zmarłych i w ciszy odbyć wędrówkę po obozie. Krzyki i piski dzieci naprawdę nie są na miejscu. Ale z drugiej strony może źle odczytuje przesłanie UNESCO. Może wpisanie obozu na jego listę zwróci uwagę większej ilości osób i miejsce to stanie się bardziej popularne. Pamiętajmy, że wiele narodów jest wciąż przekonana, iż obóz ten był polskim obozem. ...
Tadź Maral - Unesco
Tadź Mahal to jeden z wielu zabytków, które znajdują się na światowej liście UNESCO. Obiekt, z którego zapewne Indie są bardzo dumne. Jest to mauzoleum wzniesione przez Szahdżahana z dynastii Wielkich Mogołów, który kazał zbudować je aby przypomnieć sobie o ukochanej żonie, która była Irmianką i która zmarła w bardzo młodym wieku. Istnieje bardzo ciekawa legenda tej budowlii. Otóż cesarz Szahdżahan miał w roku 1631 piękną żonę, którą bardzo kochał. Przeżył z nią w związku 18 lat. Zmarła podczas porodu jego czternastego dziecka. Jednak przed samą śmiercią kazała swojemu ukochanemu spełnić trzy obietnice; zająć się dziećmi, nigdy nie poślubić innej kobiety oraz wybudować na jej cześć piękny budynek. Aby spełnić tę ostatnią obietnicę, cesarz rozkazał wybudować grobowiec. Legenda głosi również że cesarz bardzo przeżył śmierć ukochanej i osiwiał w ciągu jednej nocy. Budowa Tadź Mahal zajęło ponad dwadzieścia lat. Pracowało nad nią tysiące robotników, a marmur, z którego została wybudowana wożono z oddalonej o ponad 300km kamieniołomu. W dalszych latach, po okresie licznych powodzi i podtopień, Tadź Mahal o mało nie zostało doszczętnie zniszczone. W XIX wieku Lord William Bentinck wpadł na pomysł, aby rozebrać grobowiec i sprzedać drogi wówczas marmur w Anglii. Pomysł się nie sprawdził i dopiero w roku 1900 wicekról lord George Curzon rozkazał odrestaurować podupadłe mauzoleum. Dziś miejsce to jest często odwiedzane przez turystów i jest pewnego rodzaju wizytówką tajemniczych Indii. Legenda o ...
Mapa