Troska o dorobek ludzkości, geneza
Można śmiało stwierdzić że historia człowieka jest historią rozwoju na wielu ścieżkach, który postępował całkowicie niezależnie od siebie ( przynajmniej do czasu kiedy kultury zaczęły sie na skutek nasilających kontaktów przenikać i mieszać) To co jest charakterystyczne dla cywilizacji tworzonej przez człowieka że przejawia sie ona w szeroko pojętym dorobku kulturowym jak również technicznym. Krótko mówiąc każda pojedyncza kultura wytwarza formy materialne jak również niematerialne które stanowią o jej istocie i charakterze. Dzięki rozwojowi takich nauk jak antropologia i etnografia dzisiaj człowiek umie doceniać wytwory zarówno kultury w której wyrastał jak i zupełnie obcych, większość osób z powodzeniem powstrzymuje sie od wartości wołania czy jedna kultura jest lepsza i ważniejsza od różniącej sie od niej całkowicie. Wszędzie na świecie powstawały i nadal powstają obiekty ( jak wspomniano materialne i niematerialne) będące świadectwem istnienia danej kultury wyrazem jej samodzielności i odrębności. Podróżując po świecie człowiek napotykał i napotyka nadal na te szczególne obiekty, nie ma nic dziwnego w tym że w pewnym momencie zrodziła sie myśl idea aby to ogólno ludzkie wspólne dziedzictwo otoczyć szczególną ochroną. Wiadomym jest że poza dorobkiem kulturalnym, historia ludzkości to również historia wielu konfliktów tocznych na mniejszą i większą skalę. Każde takie zdarzenie naraża dorobek na uszkodzenie i zniszczenie, do czego nie powinno sie dopuszczać. Łatwo jest jednak dojść do pewnej idei, trudniej natomiast wcielić ją skutecznie w życie tak by działanie szło w parze ze słowem pisanym. Tylko w ten sposób można faktycznie zadbać o to by dziedzictwo tworzone przez człowieka zostało zachowane jak najpełniej i było przekazane ( stąd słowo dziedzictwo) następnym pokoleniom. Jak podkreślają twórcy tych idei żadne pokolenie nie powinno rościć sobie wyłączności co do pewnych obiektów i innych wytworów myśli ludzkiej, powinny być one chronione tak długo jak sie da i przekazywane następnym pokoleniom. Dzięki temu ludzkość jako całość pojmowana globalnie nie utraci „swojej pamięci” albo też ujmując inaczej korzeni kulturowych. Zawsze będzie mogła odwołać sie do prawdziwego skarbca, pozostającego pod wspólną pieczą. To iż opieka na dziedzictwem wymaga współpracy ponad podziałami państwowymi oraz etnicznymi z jednej strony jest przeszkodą i trudnością a z drugiej świetną drogą do poszukiwania porozumienia ponad konfliktami. Wyzwaniem i przygodą. Aby było to zadanie realizowane konsekwentnie wiele państw zdecydowało sie podpisać kilkadziesiąt lat temu akt założycielski międzynarodowej organizacji, której głównym zadaniem jest ochrona dziedzictwa ( kulturowego i naturalnego) oraz propagowanie współpracy między narodami , jak również prowadzenie wielu innych działań jak między innymi ochrona swobody wyrażania myśli na całym świecie. Ta organizacja znana jest na całym świecie to UNESCO, strażnik i opiekun pamięci i kultury oraz innych obiektów ( jak dziedzictwo naturalne) który nieprzerwanie pełni swoją służbę od kilkudziesięciu lat.
Tagi: kultura, zabytek, dziedzictwo | Mapa