Unesco i program „Edukacja dla Wszystkich”

Unesco Dziedziną, która stanowi jedno z dwóch najistotniejszych pól działania Unesco jest edukacja. W tym celu stworzono program pt: „Edukacja dla wszystkich”. Powstał on w 1990 roku w Jomtien, a określa podstawowe zasady oraz sformułowania, które mają służyć upowszechnieniu dostępu do edukacji na wysokim poziomie we wszystkich państwach członkowskich. Program funkcjonuje już od dziesięciu lat i mimo wielu osiągnięć na tej płaszczyźnie można powiedzieć, że temat jest cały czas aktualny. Obecnie zaangażowanych jest w jego realizację 180 krajów oraz różne organizacje i instytucje. Głównym celem programu jest zaspokojenie podstawowych potrzeb edukacyjnych wszystkich ludzi przy szczególnym uwzględnieniu jakości kształcenia. Raport na temat zaspokojenia potrzeb edukacyjnych był alarmujący, dlatego stał się podstawą szerokiej dyskusji na temat planów i sposobów poprawienia stanu edukacji oraz upowszechnieniu jej dostępu osobom bez względu na ich status społeczny, pochodzenie, płeć i rasę. Konferencja w Jomtien zaowocowała dokumentem o nazwie Światowa Deklaracja „Edukacja dla wszystkich” , w której zawarto program i strategię działania na dziesięć lat. Priorytet stanowi zaspokojenie podstawowych potrzeb edukacyjnych wszystkich ludzi. Uwzględniają one umiejętność pisania i czytania, liczenia oraz formułowania własnych myśli i rozwiązywania problemów. Ponadto ma za zadania wpajanie pozytywnych wartości i kreowanie postaw. Tematyka ta była również przedmiotem zainteresowania i dyskusji państw w rejonie Europy Wschodniej i Środkowej. Jedna z konferencji na ten temat miała miejsce w Warszawie w 1993 roku. Jednakże najistotniejszą konkluzją było stwierdzenie, że zróżnicowanie potrzeb edukacyjnych jest w poszczególnych krajach tak duże, iż każde z nich wymaga wypracowania odrębnych strategii, które będą uwzględniały charakterystyczne dla regionu warunki. Stąd też, w duch działań Unesco postanowiono włączyć do tych działań lokalne społeczeństwo, przedsiębiorców oraz organizacje pozarządowe. Dla krajów Europy Wschodniej wytyczono więc najistotniejsze zadania, do których zaliczono konieczność rozwoju w duchu demokratycznych i humanistycznych wartości, zaakcentowanie międzynarodowego charakteru edukacji ze szczególnym uwzględnieniem potrzeb edukacyjnych mniejszości narodowych. Bardzo ważnym problemem dla wielu regionów jest tzw. analfabetyzm funkcjonalny, walkę z nim uznano za jedno z kluczowych zasad programu „Edukacja dla Wszystkich”. Kolejnym zadaniem jest budzenie świadomości ekologicznej w oparciu o troskę o środowisko lokalne. Poza tym zwrócono uwagę na potrzeby kształcenia dorosłych oraz edukację specjalną uwzględniającą potrzeby dzieci specjalnej troski. Jednym z istotniejszych zagadnień, które w swoich efektach ma wpływ na wszystkie poprzednie jest kształcenie nauczycieli. W Warszawie odbyła się również podobna konferencja na temat potrzeb edukacyjnych w Ameryce Północnej i Europy. W rezultacie opracowano Ramowy Plan Działania, w którym sformułowano najistotniejsze zagadnienia i kluczowe zadania. Liczne konferencje organizowane na tematy edukacyjne realizują jednocześnie jedno z podstawowych założeń Unesco, którym jest wymiana doświadczeń i wspólne opracowywanie rozwiązań na przyszłe lata. Mimo wielu działań na polu edukacji wciąż jest jeszcze wiele do zrobienia. Miejmy nadzieję, że organizacja w części zrealizuje niektóre z nich przy współpracy z lokalnymi samorządami i organizacjami pozarządowymi.

Tagi: ziemia, edukacja, europa | Mapa