Nie tylko wytwory ludzkich rąk..
Wydaje się iż ludzkość zgadza sie bez większych zastrzeżeń co do tego że na świecie istnieją „obiekty” które zdecydowanie zasługują na to by były wpisane na listę światowego dziedzictwa. Dzięki funkcjonowanie UNESCO jest to możliwe i ma cały czas miejsce. Jednak co jest ważne to nie tylko obiekty tworzone przez człowieka znajdują się pod szczególną ochroną, również wszelkie „obiekty” zjawiska naturalne które ze względu na swoją indywidualną nie[powtarzalność zostały uznane za „własność” całej ludzkości. Niektórym osobo nasuwa to bardzo negatywne skojarzenia, skoro cala ludzkość jest „właścicielem” to oznacza mniej więcej tylko tyle że nikt się nie będzie poczuwał do opieki w mniejszym a już na pewno nie większym zakresie. Na szczęście podejrzenia osób nastawionych sceptycznie nie znajdują potwierdzenia w rzeczywistości, obiekty są wpisywane na listę dziedzictwa i podlegają szczególnej ochronie. Bardzo ważne jest to właśnie w przypadku tych wszystkich obiektów naturalnych ( parków krajobrazowych, rezerwatów przyrody które są schronieniem dla rzadkich przedstawicieli zarówno fauny jak i flory) Tutaj trzeba podkreślić że jest to niejako wspomożenie wysiłków obrońców przyrody którzy alarmują iż jeżeli ludzkość się nie opamięta to zniszczy przyrodę a przez to i siebie. Kiedy dany obszar, choćby rezerwatu, zostaje wpisany na listę i przez to automatycznie uznany za pomnik przyrody na liście UNESCO, oznacza to przede wszystkim tyle że dana ludność nie może w sposób swobodny przynajmniej do końca takim obszarem wedle własnego uznania zarządzać. Wynika to z przekonania organizacji, w czym bez zawahania przytakuje opinia publiczna iż pewne „zjawiska „ są zbyt unikalne zbyt cenne dla całego świata by tak po prostu powierzyć je władaniu konkretnej nacji czy państwa. Oczywiście niektórzy burzą się że jest to ingerowanie w niezależność państw nawet jeśli to przecież nierzadko uzasadnione. Przedstawiciele świata zwierząt i roślin nie zawiążą organizacji która będzie respektowana na arenie międzynarodowej. Są podmiotami które narażone są na ingerencje ( niejednokrotnie taka ingerencja miała już miejsce i po jakimś czasie ludzkość się opamiętała) która zagraża ich egzystencji. Obserwatorzy podkreślają że mieszkańcy danych regionów mówią że to nie ich wina że nowoczesny świat zniszczył przyrodę do tego stopnia iż zostało tylko jedno miejsce gdzie można dane zwierzęta obserwować, a właśnie autochtoni od tysiącleci zajmowali sie i żyli z polowań na przedstawicieli danego gatunku. To juz są niejako aspekty poboczne i nie są głównym przedmiotem zainteresowania samego UNESCO, co wcale nie oznacza że ci ludzie są pozostawieni sami sobie przeciwnie mogą liczyć na wsparcie i „przekwalifikowanie” co jednak nie zmienia faktu że takie zdarzenie może być szokiem z którego wielu ludzi nie będzie potrafiło sie otrząsnąć. Inna sprawa że również żywe kultury ludzi są uznawane za dziedzictwo światowe ( chociażby kultury pierwotne Indian Ameryki Południowej zostały wpisane na listę światowego dziedzictwa.)
Tagi: historia, dziedzictwo, obiekt | Mapa