UNESCO na rzecz pokoju
Jeszcze przed stu laty nie było na świecie organizacji, która zainteresowałaby się ochroną dziedzictwa kulturowego i przyrodniczego, która działałaby na rzecz pokoju poprzez szerzenie idei krzewienia nauki, oświaty, kultury, wiedzy na temat różnych kultur, ludzi i narodowości. Tymczasem dzisiaj taka organizacja istnieje i jest nią niejakie UNESCO powstałe 16 listopada 1945 roku w Londynie, m.in. po to by poprzez swe wspaniałomyślne działanie zapobiec wybuchowi trzeciej wojnie światowej, której tak bardzo obawiano się jeszcze przez wiele lat po zakończeniu działań drugiej wojny światowej (głównie za sprawą wszechobecnej zimnej wojny, która groziła nagłym przemienieniem się w gorącą wojnę). UNESCO to zresztą zgodnie z angielskim rozwinięciem tej enigmatycznej nazwy to United Nations Educational, Scientific and Cultural Organisation, czyli w oficjalnym tłumaczeniu na język polski Organizacja Narodów Zjednoczonych do spraw Oświaty, Nauki i Kultury. Co kryje się pod tą swoistą nazwą? Olbrzymia organizacja międzynarodowa skupiająca w swoim łonie siły aż 193 państw! To na prawdę spora potęga porównywalna z samą Organizacją Narodów Zjednoczonych (ONZ). Jest to tym bardziej cenne, że w przeciwieństwie do ONZ, UNESCO nie ma na celu rozwiązywanie konfliktów ludzkich, np. poprzez wprowadzanie swoich wojsk (tzw. Błękitnych hełmów) na tereny zapalne, na tereny ogarnięte konfliktem, na terytoria, na których istnieje dość silne napięcie międzykulturowe, międzyetniczne, międzyreligijne, międzynarodowościowe, czy jakiekolwiek inne, prowadzące do silnego, brutalnego konfliktu z użyciem metod ostatecznych (tj. prowadzących do śmierci). UNESCO działa od początku do końca nietypowymi metodami, w pełni pokojowymi, choć dąży do podobnych celów, co i ONZ. Czy jest przez to mniej skuteczne? Tak na prawdę trudno to ocenić, bo w jaki sposób zmierzyć, czy działania UNESCO doprowadziły do uniknięcia otwartego konfliktu. Nie można jednak twierdzić, że owe wspomniane działania nie dają żadnych efektów. Wręcz przeciwnie – należy docenić politykę tej organizacji międzynarodowej, należy docenić jej wszelkie działania szerzące jedność na świecie, zdrowe myślenie, opiewające pokój jako jedną z ważniejszych idei współczesnego świata. Z pewnością pełniąc swoją misję pośród biednej części ludności naszego mocno zróżnicowanego świata wpływają także na świadomość i wiedzę potencjalnych rewolucjonistów, czy też terrorystów, którzy w ten sposób mogą uniknąć swego tragicznego losu, umieszczonego na krańcu życia. To właśnie w takich „nawróceniach się” ludzi potencjalnie groźnych, czy ludzi nawet nie sprawiających wrażenia agresywnych, ale będących w sytuacji, która może wywołać w nich odpowiedni stres, napięcie i wzbudzić niezdrowe emocje, powinniśmy widzieć sukcesy UNESCO. To spora organizacja, jednak stoi przed nią mnóstwo, ale to mnóstwo różnego rodzaju problemów i powinniśmy mieć tylko nadzieję, że owe problemy uda się w miarę sprawnie i szybko rozwiązać, aby tylko uniknąć kolejnych nieszczęśliwych konfliktów, w których cierpi więcej ludzi niewinnych, niż odpowiedzialnych za zaistniałą sytuację.
Tagi: człowiek, pokój, konflikt | Mapa